Doodsbang.

Ik ben bang. Ik ben doodsbang.


Ik ben doodsbang van jou, van hem en van haar. Nog het meest van mezelf misschien. Bang om de verkeerde keuzes te maken, bang om je met mijn spreken te ambeteren, bang om je met mijn zwijgen te vervelen. Nooit zal ik je vragen te luisteren naar mij. Nooit zal ik verlangen dat je me begrijpt.

Ik ben doodsbang dat jij me op een dag zal vragen mezelf uit te leggen. Helaas ben ik niet uit te leggen. Ik zou niet verder komen dan mijn naam.

Ze zeggen dat je uit het leven moet halen wat erin zit. Ik wéét dat er in mijn leven iets zit ik moet het alleen nog zoeken. Maar vinden zal ik het.

Ze zeggen dat je je niets moet aantrekken van wat anderen over je zeggen maar stiekem doet iedereen dat toch een beetje. Toch? Iedereen wilt toch goed staan bij een ander niemand heeft toch graag dat er over zich slecht gesproken wordt. Zij die zeggen dat ze het niet doen twijfelen nog het hardst van allemaal.

Wanneer ik 's nachts naar de hemel kijk zie ik duizende sterren.Op een dag zal ik minstens even hard schitteren als al die fonkel lichtjes samen. Ooit.